10 απλές φράσεις που «χτίζουν» ψυχικά δυνατά παιδιά
Κάθε γονιός θέλει να μεγαλώσει ένα χαρούμενο παιδί που θα είναι έτοιμο να φτάσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του. Όσο έξυπνο ή αθλητικό κι αν είναι το παιδί σας, θα δυσκολευτεί να πετύχει τους στόχους του αν δεν έχει ψυχική δύναμη.
Όπως λένε οι ψυχολόγοι, το να μεγαλώσετε ψυχικά δυνατά παιδιά δεν σημαίνει να τους λέτε «γίνε σκληρός», αλλά να τους εξοπλίζετε με δεξιότητες που θα τους βοηθήσουν να αντιμετωπίζουν προκλήσεις, να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους και να πιστεύουν στον εαυτό τους.
Μπορείτε να ενισχύσετε την ψυχική τους δύναμη με τις λέξεις που επιλέγετε. Υπάρχουν απλές αλλά ισχυρές φράσεις που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να ενθαρρύνετε την ανθεκτικότητα, τη συναισθηματική νοημοσύνη και την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων. Εντάσσοντας αυτές τις 10 φράσεις και ερωτήσεις στην καθημερινότητά σας, δημιουργείτε ένα περιβάλλον όπου τα παιδιά αισθάνονται ασφαλή να μάθουν, να αποτύχουν και να εξελιχθούν.
Γιατί τα λόγια σας έχουν σημασία — και μικρές λέξεις μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλες αλλαγές.
1. «Τι θα έλεγες σε έναν φίλο που είχε αυτό το πρόβλημα;»
Ένα παιδί που νιώθει στενοχωρημένο συχνά επιδίδεται σε αρνητική αυτο-ομιλία. Όταν λέει, «Δεν θα τα καταφέρω ποτέ στα Μαθηματικά», είναι δελεαστικό να το καθησυχάσετε. Αν όμως το κάνετε, μαθαίνει να εξαρτάται από εσάς για να αναπλαισιώνει τις σκέψεις του.
Μπορείτε να του διδάξετε να αλλάξει τις σκέψεις του μόνο του. Ζητώντας του να σκεφτεί τι θα έλεγε σε έναν φίλο, η προοπτική αλλάζει και μαθαίνει να μιλά στον εαυτό του με καλοσύνη.
2. «Είναι λογικό να νιώθεις έτσι»
Η επιβεβαίωση είναι ισχυρή. Όταν αναγνωρίζετε και δείχνετε κατανόηση για τα συναισθήματα του παιδιού σας, αυτό αισθάνεται ότι το βλέπετε και το κατανοείτε. Δεν ανησυχεί για το αν είναι «λάθος» να νιώθει έτσι.
Αυτή η φράση του διδάσκει ότι τα συναισθήματά του είναι έγκυρα, ακόμη και αν είναι υπερβολικά.
3. «Είναι οκ να νιώθεις λύπη, αλλά όχι να φέρεσαι έτσι»
Είναι σημαντικό για τα παιδιά να κατανοήσουν τη διαφορά μεταξύ συναισθημάτων και συμπεριφορών. Αυτή η φράση αναγνωρίζει τα συναισθήματά τους ενώ θέτει όρια στις συμπεριφορές.
Δείχνει ότι συναισθήματα όπως ο θυμός ή η λύπη είναι φυσιολογικά, αλλά δεν είναι αποδεκτό να διαταράσσουν ή να πληγώνουν άλλους.
4. «Ας το λύσουμε μαζί»
Όταν το παιδί σας είναι απογοητευμένο, ίσως να θέλετε να παρέμβετε και να το διορθώσετε. Όμως, είναι απαραίτητο να μάθει δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων.
Με αυτή τη φράση, του δείχνετε ότι δεν είναι μόνο του, ενώ του δίνετε τη δυνατότητα να δει διαφορετικές λύσεις και να αποκτήσει αυτοπεποίθηση.
5. «Ελπίζω να είσαι περήφανος για την προσπάθειά σου!»
Επιβραβεύοντας την προσπάθεια, αντί για τα αποτελέσματα, διδάσκετε στα παιδιά να εκτιμούν την επιμονή και όχι την τελειότητα.
6. «Σε τι ήσουν αρκετά γενναίος να αποτύχεις;»
Πολύ συχνά, η αποτυχία θεωρείται κάτι που πρέπει να φοβόμαστε, αλλά τα ανθεκτικά παιδιά καταλαβαίνουν ότι είναι μέρος της ανάπτυξης. Αυτή η ερώτηση επαναπροσδιορίζει την αποτυχία ως ένδειξη θάρρους.
Η ανοιχτή συζήτηση για την αποτυχία ενθαρρύνει τα παιδιά να δοκιμάσουν νέα πράγματα, να βγουν από τη ζώνη άνεσής τους και να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση από τις προσπάθειές τους, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.
7. «Τι μπορούμε να μάθουμε από αυτό;»
Αυτή η φράση βοηθά το παιδί να βλέπει τα λάθη ως ευκαιρίες μάθησης και όχι ως αποτυχίες.
8. «Πρέπει να λύσουμε το πρόβλημα ή πώς νιώθουμε γι’ αυτό;»
Αυτή η ερώτηση ξεκαθαρίζει τη διαφορά ανάμεσα στις εξωτερικές προκλήσεις και τις εσωτερικές αντιδράσεις.
Για παράδειγμα, πείτε ότι το παιδί σας έχει άγχος για ένα δύσκολο μαθηματικό πρόβλημα και θέλει να παραλείψει να κάνει το φύλλο εργασίας. Το να το αφήνετε να αποφεύγει τα μαθηματικά μπορεί να μειώσει το άγχος του προς το παρόν, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμα προβλήματα.
Θα ήταν προτιμότερο να τα βοηθήσετε να αναγνωρίσει ότι έχει άγχος μήπως κάνει λάθος στο πρόβλημα και μπορεί να αντιμετωπίσει τα συναισθήματα αντί να αποφεύγει το πρόβλημα.
Μαθαίνοντας τα παιδιά να αναγνωρίζουν αν το πρόβλημα έγκειται στην κατάστασή τους ή στα συναισθήματά τους, τους δίνει καλύτερο έλεγχο των αντιδράσεών τους. Τα βοηθά επίσης να αναγνωρίσουν πότε πρέπει να αλλάξουν τη νοοτροπία τους σε σχέση με τις συνθήκες.
9. «Ποια είναι η εξαίρεση σε αυτήν την ιδέα;»
Τα παιδιά συχνά σκέφτονται απόλυτα, π.χ. «Δεν είμαι έξυπνος» ή «Κανείς δεν με συμπαθεί». Αυτή η ερώτηση τα βοηθά να αναγνωρίσουν εξαιρέσεις και να αποκτήσουν μια πιο ρεαλιστική προοπτική.
Το παιδί σας θα θυμάται ότι υπάρχουν φορές που αυτές οι σκέψεις δεν είναι αληθινές και θα οικοδομήσει μια πιο ευέλικτη, ρεαλιστική προοπτική για τον εαυτό του και τον κόσμο.
10. «Ας μιλήσουμε για τι είμαστε ευγνώμονες σήμερα»
Η ευγνωμοσύνη είναι ένα ισχυρό εργαλείο για την ενίσχυση της ευημερίας. Μετατρέποντάς την σε καθημερινή συνήθεια, μαθαίνετε στα παιδιά να εστιάζουν στα θετικά της ζωής τους, ακόμη και σε δύσκολες στιγμές.
Η ευγνωμοσύνη διδάσκει στα παιδιά ότι έχουν αρκετά. Τα βοηθά να αναπτύξουν συναισθηματική ανθεκτικότητα και τα εξοπλίζει να αναζητούν το καλό στον κόσμο.
Με αυτές τις φράσεις, δημιουργείτε τη βάση για παιδιά που είναι ψυχικά δυνατά και ανθεκτικά απέναντι στις προκλήσεις της ζωής.
Πηγή: Makeit – CNBC
