Διαζύγιο: 4 προγνωστικοί παράγοντες, σύμφωνα με έρευνες
Σε παλαιότερη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Family Psychology, φαίνεται πως οι επιστήμονες κατόρθωσαν να προβλέψουν ποια ζευγάρια θα έφταναν στο διαζύγιο με ακρίβεια 94%. Έκτοτε, έχουν διεξαχθεί εκτενείς μελέτες όσον αφορά στους παράγοντες που δημιουργούν ή διακόπτουν τις σχέσεις. Σύμφωνα με τους ειδικούς και τα ευρήματα, υπάρχουν βασικές δυναμικές που συμβάλλουν στην επιτυχία ή την αποτυχία ενός γάμου με τέσσερις συμπεριφορές να ξεχωρίζουν για το γεγονός πως σηματοδοτούν σοβαρά προβλήματα σε μια σχέση στο μέλλον, εφόσον εκδηλώνονται με «συνέπεια».
Ας δούμε ποιες είναι αυτές.
Διαβάστε επίσης: 3 τρόποι με τους οποίους η αυτογνωσία μπορεί να βελτιώσει το γάμο μας
Διαζύγιο: 4 πιθανοί προγνωστικοί παράγοντες
#1 Κριτική
Η κριτική ορίζεται ως «η παρουσίαση των προβλημάτων μέσα σε μια σχέση σαν άμεσο αποτέλεσμα των ελλείψεων του/της συζύγου». Σε αντίθεση με το παράπονο ή την κριτική για ένα συγκεκριμένο λάθος, αυτή η συνεχής κριτική είναι μια άμεση επίθεση στον χαρακτήρα του/της συντρόφου που συχνά αποτελείται από γενικεύσεις. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να είναι ιδιαιτέρως επιζήμια επειδή μετατοπίζει την εστίαση από το θέμα που αντιμετωπίζει το ζευγάρι, στα αντιληπτά ελαττώματα του/της συντρόφου, κάτι που τελικά αφορά περισσότερο το ποιο είναι το άτομο παρά το τι έχει κάνει.
Για παράδειγμα, ένα παράπονο μπορεί να είναι: «Ανησύχησα πολύ χθες που δεν μου τηλεφώνησες για να με ενημερώσεις ότι η βραδινή σου έξοδος με τους φίλους σου θα συνεχιζόταν τόσο αργά». Εδώ, αντιμετωπίζεται μια συγκεκριμένη συμπεριφορά και τα συναισθήματα που προκάλεσε χωρίς να υπάρχει επίθεση. Αντίθετα, η κριτική μπορεί να εκφραστεί ως εξής: «Πάντα με κρατάς μακριά από τον κύκλο σου και ποτέ δεν σκέφτεσαι πώς νιώθω. Εγώ, δεν θα έκανα ποτέ κάτι τόσο εγωιστικό». Εδώ, η εστίαση μετατοπίζεται από τη συμπεριφορά σε μια ευρεία, αρνητική αξιολόγηση του χαρακτήρα του/της συζύγου.
Η κριτική σε αυτήν την περίπτωση δεν χρησιμεύει για να εκφράσει δυσαρέσκεια αλλά μάλλον για να κατηγορήσει το άλλο άτομο. Έτσι, μπορεί να προκύψουν αρνητικά συναισθήματα απόρριψης, θλίψης και θυμού και όλα αυτά ενδέχεται να οδηγήσουν σε περαιτέρω προβλήματα και μάλιστα γρήγορα.
#2 Στάση άμυνας
Η πρώτη μορφή άμυνας είναι η «στάση του αθώου θύματος». Σε αυτήν την περίπτωση, γκρινιάζουμε ή φέρνουμε δικαιολογίες για τα λάθη μας για να φαίνεται σαν να κατηγορούμαστε άδικα. Η δεύτερη μορφή είναι η «στάση αγανάκτησης», στην οποία καταπολεμούμε την κριτική με κριτική σε μια προσπάθεια να αντεπιτεθούμε.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι βασιζόμαστε στην άμυνα κατά καιρούς, υποστηρίζουν οι ειδικοί. Ωστόσο, η παρατεταμένη στάση άμυνας καθυστερεί την αντιμετώπιση προβλημάτων μέσα στη σχέση, καθώς αποφεύγουμε μονίμως να λογοδοτήσουμε. Σε μια υγιή σχέση, οι σύντροφοι δεν θα πρέπει να δυσκολεύονται να αναλάβουν την ευθύνη για ένα λάθος. Τελικά, η άμυνα χρησιμεύει για να δείξουμε στον/στην σύζυγό μας ότι δεν παίρνουμε τις ανησυχίες του/της στα σοβαρά, γεγονός που μπορεί να κλιμακώσει τα υπάρχοντα προβλήματα.
#3 Περιφρόνηση
Η περιφρόνηση περιλαμβάνει αγανακτισμένες δηλώσεις από μια αντιληπτή θέση εξουσίας έναντι του/της συντρόφου μας και αποτελεί τον μεγαλύτερο προγνωστικό παράγοντα διαζυγίου, όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες. Η περιφρόνηση είναι γενικά το αποτέλεσμα βαθιάς αγανάκτησης ή θυμού και μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους, όπως: σαρκασμός, προσβολές, υποτιμητικές χειρονομίες. Είναι σχεδόν αδύνατο να λυθεί το οποιοδήποτε πρόβλημα όταν υπάρχει περιφρόνηση, καθώς είναι πολύ δύσκολο να την παραβλέψουμε.
#4 Αδιαφορία
Πρόκειται για το «πάγωμα». Την πλήρη απεμπλοκή από αλληλεπιδράσεις με τον/την σύντροφό μας. Αυτό το «κλείσιμο» συμβαίνει συνήθως ως απάντηση σε κάποιες από τις παραπάνω στάσεις- συμπεριφορές. Η αποστασιοποίηση δεν ευνοεί προφανώς την επίλυση προβλημάτων ή τη συμφιλίωση ενώ η επανασύνδεση στη σχέση είναι δύσκολη.