Θανάσης Κουρλαμπάς: Το λάθος που έχει κάνει με τα παιδιά του
Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση
Ο Θανάσης Κουρλαμπάς μίλησε στην Τζένη Θεωνά και την εκπομπή Μαμά-δες για την άγρια εφηβεία του, την μαμά του με την οποία μεγάλωσε, αλλά και τα παιδιά του, την 19χρονη κόρη του και τον 16χρονο γιο του, που τα αφήνει να ακολουθήσουν τον δρόμο που έχουν επιλέξει.
Η κόρη του Ιόλη, σπουδάζει στην Καστοριά, ενώ ο γιος του Φοίβος ειναι μαθητής λυκείου κι έχει επιλέξει να ασχολείται με το χορό. «Κάνει πολλά χρόνια μπαλέτο, το αγαπάει πολύ, το έχει επιλέξει και νομίζω προς τα εκεί θα το πάει. Είμαστε και οι δύο γονείς πολύ ευτυχισμένο με αυτό, διότι βλέπεις ένα παιδί βρήκε κάτι, που είναι πολύ επίπονο, θέλει πολύ μεγάλο κόπο, αλλά το παλεύει και το πιστεύει», τόνισε, σημειώνοντας ότι είναι πολύ αγαπημένα μεταξύ τους.
Μιλώντας για την πατρότητα τόνισε πως «τελικά ο άνθρωπος έχει πολύ περισσότερες δυνάμεις από ό,τι ο ίδιος πιστεύει. Η εφηβική περίοδος είναι τρομερή πρώτα για το ίδιο το παιδί, γιατι ανακαλύπτει στοιχεία του εαυτού του, επεξεργάζεται τομείς της προσωπικότητάς του, με την όποια δύναμη έχουν και οι γονείς είανι αρωγοί σε αυτή την εμπειρία. Δεν υπάρχει δυσκολότερος ρόλος από αυτό του γονέα» είπε, και στη συνέχεια αναφέρθηκε στο μεγαλύτερο λάθος που έκανε: «απορροφήθηκα τόσο πολύ απο τη δουλειά, που έχασα αρκετές στιγμές και χρόνο από τα παιδιά. Η σύζυγος είανι θεατρολόγος, δουλεύει σε σχολείο, είχε συγκεκριμενο ωράριο και τήριξε πολύ το σπίτι. Η φύση της δουλειάς μας έχει αυτό το αρνητικό. Στο πρώτο παιδί στην Ιόλη, προσπάθησα, ξέκλεβα ώρες και τις αφιέρωνα στη μικρή, στο παιχνίδι, δηλαδή με την κόρη μου παίξαμε πάρα πολύ. Ο δεύτερος, είναι λίγο αδικημένος ο Φοιβάκος ο γιος μου, γιατί τότε είχα ξεκινήσει την πολλή δουλειά και είχε μειωθεί πολύ ο ζωτικός χρόνος που θα μπορούσα διαθέσω. Σίγουρα τη διαχειρίστηκαν την απουσία τα παιδιά, δεν έχουμε κάποιο μεγάλο θέμα, αλλά νομίζω βαθιά στις ψυχούλες τους, υπάρχει αυτή η ιδιατερότητα του μπαμπά. Δηλαδή δεν είχαμε γιορτές, το καλοκαίρι έπρεπε να κανονίσουμε τις διακοπές βάσει της δικής μου περιοδείας, δεν υπήτρχαν τα σαββατοκύριακα ελεύθερα, που όλοι οι άλλοι γονείς είναι με τα παιδιά τους, στα πάρτυ ο μαπμπάς έλειπε γιατί είχε διπλές παραστάσεις…».
Όσον αφορά στην απώλεια της μητέρας του, ο Θανάσης Κουρλαμπάς θυμήθηκε ότι έπρεπε το ίδιο βράδυ να παίξει στο θέατρο «Όταν έχασα την μητέρα μου, το ίδιο βράδυ είχα παράσταση. Αυτό έχει να κάνει με το πώς θα το χειριστεί ο καθένας και με τη στιγμή εκείνη. Μπορεί σε κάποια άλλη στιγμή με κάποια άλλη παράσταση, για παράδειγμα, να μην μπορούσα να το κάνω. Στο συγκεκριμένο έργο όμως, επειδή τύχαινε να είναι και sold-out εκείνο το βράδυ η παράσταση, δυσκολεύτηκα να πω ότι το ακυρώνω. Η δουλειά μας λειτουργεί και σε ψυχοθεραπευτικό επίπεδο, δηλαδή για εκείνο το δίωρο η ψυχή μου “έφυγε”».
Επίσης, αναφέρθηκε στον θάνατο του πατέρα του όταν εκείνος ήταν έφηβος, σχολιάζοντας πως αν και του έλειψε το πατρικό πρότυπο, δημιούργησε ισχυρές ανδρικές φιλίες που τον βοήθησαν σημαντικά. «Ήταν μία ιδιαίτερη περίοδος για εμένα. Έτυχε στην εφηβεία μου να χάσω τον πατέρα μου, οπότε μου έλειψε αυτό το πατρικό πρότυπο. Ένα μεγάλο κομμάτι το αντικατέστησα με τους φίλους και ήταν πάρα πολύ σημαντικό. Γνώρισα αυτό που λένε πατρική φιλία. Οι φίλοι μου έπαιξαν πολύ μεγάλο ρόλο στη ζωή μου. Ακόμα παίζουν, είμαστε αδέλφια. Απλώς μου έλειψε η σταθερότητα και η ασφάλεια που έχει ένας έφηβος βλέποντας τον πατέρα του», είπε για τον θάνατο του πατέρα του».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Θανάσης Κουρλαμπάς παραδέχτηκε πως η γέννηση των παιδιών φέρνει σημαντικές αλλαγές στη ζωή ενός ζευγαριού. «Ο ερχομός των παιδιών δεν είναι κάτι απλό για το ζευγάρι, είναι το επόμενο μεγάλο στοίχημα. Το πρώτο είναι όταν γνωρίζονται και αποφασίζουν να είναι μαζί και μετά αναλαμβάνουν πια την τεράστια ευθύνη να μεγαλώσουν ένα ή δύο παιδιά».
Συγχρόνως πρόσθεσε πως αυτή η νέα κατάσταση των πραγμάτων φέρνει ζητήματα στην επιφάνεια για το ζευγάρι, τα οποία πρέπει να επιλέξουν να αντιμετωπίσουν για την ευημερία τους. «Φυσικά είναι κάτι που έχει πολύ μεγάλη χαρά αλλά σίγουρα ταρακουνάει πάρα πολύ τα δεδομένα και του καθενός, ως μονάδα, καθώς και του ζευγαριού και των σχέσεων και των αρμών και των συνδέσεων. Βγάζει πάρα πολλά πράγματα στο τραπέζι και αυτά, αν επιλέξεις να τα κατεβάσεις και να τα κρύψεις κάτω από το χαλί, φωνάζουν και θα σου ξαναβγούν σίγουρα. Οπότε όσο πιο σύντομα προσπαθήσεις να συνδιαλαγείς μαζί τους και να τα αντιμετωπίσεις, τόσο πιο σύντομα και πιο εύκολα ίσως θα αποτελέσουν στοιχεία για να προχωρήσεις και να εξελιχθείς. Να δεις δηλαδή τι γίνεται και με τον εαυτό σου και με τον άνθρωπο σου και με τα παιδιά σου».