Το Παιδί Μου Δεν Τρώει Φρούτα: Πώς Θα Το Ενθαρρύνετε

Πώς μπορούμε να κάνουμε τα παιδιά που δεν αγαπούν τα φρούτα, να τα καταναλώσουν ώστε να επωφεληθούν από τις πολύτιμες βιταμίνες και τα θρεπτικά συστατικά τους; Μπορεί να φαίνεται δύσκολο εγχείρημα να μεταστρέψουμε τους μικρούς μας φίλους, αν έχουν «εξορίσει» από το μενού τους τη συγκεκριμένη τροφή, όμως υπάρχουν τρόποι να την κάνουμε ξανά δελεαστική για το πιάτο τους.

Πώς ενθαρρύνουμε τα παιδιά να τρώνε φρούτα;

-Βάζουμε τα παιδιά στο «παιχνίδι» από το πρώτο στάδιο. Τα παίρνουμε μαζί στον μανάβη, να διαλέξουν μαζί μας τα φρούτα ενώ παράλληλα τους εξηγούμε τι είναι το καθένα. Αν προμηθευόμαστε τα φρούτα από σούπερ μάρκετ, ξεκινάμε τις αγορές μας πρώτα από τον διάδρομο της μαναβικής, ώστε τα παιδιά να είναι ξεκούραστα και να συμμετέχουν με προθυμία στην επιλογή των φρούτων.

-Αποθηκεύουμε τα φρούτα σε ορατό σημείο. Είτε τα βάλουμε στη φρουτιέρα είτε στο ψυγείο, φροντίζουμε να βρίσκονται σε μία θέση από την οποία τα παιδιά μπορούν να τα δουν με ευκολία.  Όσο πιο πολύ τα βλέπουν τόσο πιο γρήγορα θα συνηθίσουν στην ιδέα ότι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του καθημερινού διαιτολογίου μιας οικογένειας.

-Τα βάζουμε στο τραπέζι μας καθημερινά. Τα σερβίρουμε στο πρωινό, στο δεκατιανό ή ως απογευματινό σνακ, ώστε να εξοικειωθούν μαζί τους τα παιδιά.

-Εναλλάσσουμε τα φρούτα που σερβίρουμε. Εισάγουμε νέες υφές, χρώματα και γεύσεις, για να κάνουμε τα πράγματα πιο ενδιαφέροντα.

-Τα ενσωματώνουμε στο μενού έξυπνα. Η εικόνα είναι σημαντική και ένα καλό καμουφλάζ μπορεί να βοηθήσει την προσπάθειά μας. Αν δεν θέλουμε να προσφέρουμε τα φρούτα για παιδιά σκέτα, μπορούμε να τα προσθέσουμε σε ένα μπολ γιαούρτι ή να τα τοποθετήσουμε σε ξυλάκια ως «φρουτοσουβλάκι» ή ακόμα και να τα ανακατέψουμε μέσα στη σαλάτα, ώστε να «χαθούν» ανάμεσα στα λαχανικά.

-Τα «βαφτίζουμε» αλλιώς. Με ένα «πιασιάρικο» όνομα, τα φρούτα μπορούν ξαφνικά να αποκτήσουν άλλο ενδιαφέρον στα μάτια των παιδιών. Για παράδειγμα, η φρουτοσαλάτα ουράνιο τόξο είναι πιο συναρπαστική απ’ την απλή φρουτοσαλάτα. Το ίδιο και τα μηλαράκια μισοφεγγαράκια ή ο μπανανοπύργος (με ροδέλες μπανάνας τη μία πάνω στην άλλη).

-Δίνουμε έμφαση στην υφή. Τα λαχανικά διατηρούν μεγαλύτερο μέρος της θρεπτικότητάς τους αν τα βράσουμε έτσι ώστε να «κρατάνε», όμως αν τα παιδιά μας δεν αγαπούν την πιο σκληρή υφή, δεν θα καταφέρουμε να τα πείσουμε να τα δοκιμάσουν.

-Δίνουμε εμείς το καλό παράδειγμα. Ως γονείς, γνωρίζουμε ότι οι πράξεις μας γίνονται αντικείμενο μίμησης από τα παιδιά. Αν τρώμε συστηματικά στην καθημερινότητα φρούτα, δείχνουμε στα παιδιά ότι είναι ένα φυσιολογικό γεύμα της μέρας μας και γινόμαστε καλό διατροφικό πρότυπο.

-Τρώμε μαζί με τα παιδιά. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου* που πραγματοποιήθηκε σε οικογένειες περισσότερων από 2.000 πεντάχρονων, τα μικρά παιδιά που κάθονται και τρώνε μαζί με την οικογένειά τους το ίδιο γεύμα έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να ακολουθήσουν υγιείς διατροφικές συνήθειες, σε σχέση με τα παιδιά που τρώνε διαφορετικό φαγητό από τους γονείς τους. Και μπορεί η έρευνα να μην αφορούσε αποκλειστικά την κατανάλωση φρούτων, όμως τα καλά διατροφικά μοτίβα λειτουργούν πάντα ενισχυτικά προς όλε στις κατευθύνσεις.

-Δεν τα πιέζουμε να φάνε φρούτα. Αν τα παιδιά μας δεν τρώνε φρούτα, δεν  έλκουμε διαρκώς την προσοχή τους προς αυτά,  μεγαλοποιώντας το θέμα της κατανάλωσής τους. Η πίεση μπορεί να φέρει αντίθετα αποτελέσματα.

-Δεν χρησιμοποιούμε τα φρούτα ως μέσο επιβράβευσης ή αποδοκιμασίας. Αν πούμε, λ.χ. στο παιδί «μου έδωσες μεγάλη χαρά που έφαγες τα φρούτα», θα ξέρει πως θα μας δώσει μεγάλη λύπη αν δεν τα φάει. Ο μόνος λόγος για να έχει το παιδί κίνητρο για να φάει φρούτα, θα πρέπει να είναι το να χορτάσει και το να πάρει τη θρεπτική τους αξία, όχι η προσδοκία ενός δώρου ή μιας οποιασδήποτε επιβράβευσης.

Συμβουλευόμαστε πάντα τον παιδίατρό μας και έναν ειδικό σε θέματα παιδικής διατροφής, εντάσσουμε στη διατροφή του παιδιού φρούτα σε ποσότητα που να αποδώσει την ενδεδειγμένη θρεπτικότητα και συνεχίζουμε με επιμονή και υπομονή να εισάγουμε τα παιδιά στον κόσμο των φρούτων.