Το πώς λέμε κάτι σε ένα παιδί έχει μεγαλύτερη σημασία από αυτό που λέμε
Τα παιδιά δεν μαθαίνουν από αυτά που τους λέμε- τα λόγια μας και τις συμβουλές μας- αλλά από αυτά που πράττουμε– τον τρόπο που φερόμαστε εμείς οι ίδιοι και τον τρόπο που τους μιλάμε.
Το παιδί σου δεν θα θυμάται το “πρέπει να είμαστε ευγενικοί” αλλά το πώς μιλάς εσύ σε ένα σερβιτόρο, στον οδηγό του ταξί, στην ταμία του σουπερμάρκετ, στον υπάλληλο που παραδίδει ψώνια στο σπίτι σας.
Το παιδί σου δεν θα θυμάται το “μην παίζεις με το κινητό όταν σου μιλάω” αλλά το αν εσύ το προσέχεις όταν σου μιλάει, αν χαζεύεις όλη την ώρα στο κινητό σου και αν δεν σταματάς τη δουλειά όταν είσαι σπίτι για να παίξεις μαζί του.
Το παιδί σου δεν θα θυμάτια το “μην μιλάς άσχημα για τους άλλους” αλλά το πως μιλάς εσύ για τους φίλους σου όταν δεν είναι μπροστά, πώς σχολιάζεις ανθρώπους που βλέπεις στην τηλεόραση ή περαστικούς.
Το παιδί σου δεν θα θυμάται το “μην είσαι αγενής” αλλά το αν οδηγείς και σέβεσαι τους πεζούς και τους άλλους οδηγούς, αν φέρεσαι σωστά στους φίλους σου και στην οικογένειά σου, αν πετάς τα σκουπίδια στον κάδο κ.α.
Το παιδί σου δεν θα θυμάται το “να αγαπάς τον εαυτό σου” αλλά το αν μιλάς εσύ άσχημα για τον εαυτό σου, αν φροντίζεις τον εαυτό σου και έχεις σωστές προτεραιότητες.
Το παιδί σου δεν θα θυμάτια το “σταμάτα να φωνάζεις, ηρέμησε” αλλά το πόσο φωνάζεις εσύ όταν έχεις νεύρα και το πώς διαχειρίζεσαι τις δικές σου εκρήξεις.
Δες ένα πολύ ωραίο βίντεο που δείχνει ακριβώς πώς τα παιδιά μιμούνται τις πράξεις των γονιών τους: