Βοηθάμε τα παιδιά να έχουν «συναισθηματικό θάρρος»
Όταν κανείς έχει συναισθηματικό θάρρος, μπορεί να αναγνωρίσει και να εκτιμήσει όλα τα συναισθήματα, ανεξάρτητα από το αν θεωρούνται θετικά ή αρνητικά. Το συναισθηματικό θάρρος έχει τις ρίζες του στην ιδέα ότι όλα τα συναισθήματα είναι έγκυρα και αναπόσπαστα στοιχεία της κατανόησης του εαυτού μας και της προσωπικής μας ανάπτυξης.
Με άλλα λόγια, αφορά στην αξία της ευαλωτότητας. Η αβεβαιότητα, ο κίνδυνος και η συναισθηματική έκθεση, δεν συνεπάγονται αδυναμία. Αντίθετα, η ευαλωτότητα αποτελεί μέτρο του θάρρους μας. Ως προς τα παιδιά, είναι σημαντικό να επιδιώκουμε να μάθουν για όλα τα συναισθήματά τους από νωρίς. Έτσι, θα έχουν το θάρρος να αγκαλιάσουν την ευαισθησία και να μην αισθάνονται περίεργα να την εκφράσουν και την διαχειριστούν.
Διαβάστε επίσης: Ντροπαλό παιδί: Πώς θα το βοηθήσουμε να ανοίξει τα φτερά του;
Πώς μοιάζει το συναισθηματικό θάρρος;
Το είδος του θάρρους που θέλουμε να αγκαλιάσει η μελλοντική γενιά δεν είναι μια… ψεύτικη σκληρότητα. Είναι το θάρρος που ενέχει ενσυναίσθηση μα και δύναμη. Το θάρρος που ανοίγει τις καρδιές αντί να τις κλείνει. Έχει να κάνει με το να βρουν τα παιδιά την ανθεκτικότητα μέσα από τις δυσκολίες και να αγκαλιάσουν τις «σκληρές» συζητήσεις.
Είναι σημαντικό για τα παιδιά μας να γνωρίζουν ότι μπορούμε να είμαστε δυνατοί, ανοιχτοί και στοργικοί, ταυτόχρονα. Η ικανότητα πρόσβασης στο συναισθηματικό θάρρος είναι μια υποστηρικτική δεξιότητα που μπορεί να προσφέρει πολλά σε ένα παιδί για το ταξίδι της ζωής του. Το συναισθηματικό θάρρος μπορεί να ενδυναμώσει τα παιδιά να χειριστούν μια ποικιλία από δύσκολες καταστάσεις, πολλές από τις οποίες δεν συζητούνταν πάντα όταν εμείς ήμασταν παιδιά.
Περιλαμβάνει:
- Ανοχή σε στενάχωρα και άβολα συναισθήματα (όπως λύπη και ενοχή) χωρίς την ανάγκη να αποφεύγουμε ή να κατηγορούμε τους άλλους.
- Ρύθμιση συναισθημάτων και μάθηση από συναισθηματικές καταστάσεις.
- Να ζητάμε βοήθεια όταν χρειάζεται.
- Να μη νιώθουμε άσχημα όταν δεν έχουμε όλες τις απαντήσεις.
- Να κάνουμε συζητήσεις που μπορεί να είναι άβολες αλλά απαραίτητες.
- Να υπερασπιζόμαστε το σωστό και το δίκαιο.
Πώς βοηθάμε τα παιδιά να αγκαλιάσουν όλα τα συναισθήματα;
Ο τρόπος με τον οποίο εμείς ως γονείς σχετιζόμαστε με τα συναισθήματα, τα πράγματα που εκτιμούμε και τα πράγματα που δεν εκτιμούμε, τα πράγματα στα οποία ανταποκρινόμαστε και δεν ανταποκρινόμαστε είναι συχνά άρρητοι «κανόνες» σε μια οικογένεια που όλοι καταλαβαίνουν σε κάποιο επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι γονείς πρέπει πρώτα να καλλιεργήσουμε το συναισθηματικό μας θάρρος. Μόνο έτσι τα παιδιά μπορούν να το μάθουν. Αν εμείς εκδηλώνουμε εκείνες τις συμπεριφορές που θέλουμε να δούμε από εκείνα.
Ακολουθούν μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να κάνετε την αρχή:
- Παρατηρήστε τα συναισθήματά σας: Αν μπορείτε να αντιμετωπίσετε τα δικά σας συναισθήματα, τότε μπορείτε να κάνετε τα πάντα!
- Αποδεχτείτε όλα τα συναισθήματά σας: Δεν μπορούμε να κινηθούμε με θάρρος αν δεν αναγνωρίσουμε πώς νιώθουμε και γιατί.
- Ξεχάστε την τελειότητα: Όλοι αντιμετωπίζουμε προκλήσεις, όλοι κάνουμε λάθη και όλοι έχουμε «δύσκολα» συναισθήματα.
- Ακούστε τους άλλους: Αν αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να ρίξουμε μια ματιά με ειλικρινή περιέργεια, μπορούμε να μάθουμε από τους άλλους και να αποκτήσουμε πρόσβαση σε πληροφορίες που θα μας βοηθήσουν πραγματικά.
Τα συναισθήματά μας είναι αγγελιοφόροι για τις βαθύτερες ανάγκες μας. Το συναισθηματικό θάρρος δεν είναι προορισμός, είναι ένα ταξίδι. Μια συνεχής διαδικασία στην οποία συμμετέχουμε ακούγοντας σε βάθος τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Ας κάνουμε μια συνειδητή επιλογή να εκτιμήσουμε την ενσυναίσθηση και την αγάπη ως γονείς και τα παιδιά μας είναι βέβαιο πως θα μας ακολουθήσουν…